شمس الدّین خسروشاهی
حکیم شمس الدّین خسروشاهی، در سال 580 هجری در خسروشاه به دنیا آمد. این دانشمند برجسته ، در علم پزشکی و علوم شرعی همچون فقه و اصول و کلام استاد بوده است. او از شاگردان «موید طوسی» و «امام فخر رازی» بوده است. از شاگردان او در حدیث نیز، می توان به «حافظ ابو محمّد سیاطی» اشاره کرد. شمس الدّین ، به همراه «خواجه نصیرالدّین طوسی» از شاگرادن «فریدالدّین داماد» بودند و از این جهت ، هر زمان خواجه نصیرالدّین به مشکلی بر می خورد ، نامه ای به شمس الدّین نوشته و رفع اشکال می نمود. «استاد مطهری»، حکیم شمس الدّین را از استادان بزرگ فلسفه می داند؛ دلیل آن را نیز ، سؤالات و پرسش های خواجه نصیرالدّین طوسی از او می داند که شمس الدّین توانسته به آن ها پاسخ دهد.
شمس الدّین مدّتی از زندگانی خود را در شام گذرانده است و در آنجا صاحب احترام و ارزش بوده است. وی در اواخر عمر خود در «دمشق» زندگی کرده و در شوال سال 652 و در سن 72 سالگی وفات یافته است. قبر او در کوه قاسیون -که مدفن پیامبران است- ، قرار دارد.
از کتاب های او می توان به
1- مختصر منطق شفای ابن سینا
2- تخلیص مقالات ابن سینا
3- تتمة الایات البیّنات
اشاره کرد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع مورد استفاده
خلاصه ای از تاریخ و فرهنگ خسروشاه
